Papatyaların Gölgesinde Yak Mevsimleri

Bazı gözlerinsiz konuşurdu toprak
Ellerinsiz yağardı yağmur damlaları
Yakamozların akşamında yansıyordun denize
Hani dalgalar ağlayıp kıyıya vuruyordu ya seni
Aniden çıkıp gelen bir telaşla konuşuyordun
Nedenini anlamadığım bir heyecanla kendini
Senle büyüyen papatyalar güneşe bakıyordu
Öylece ay sarısı yüzüne dalıp seni özlüyordu
Neden hala bu gidişler bitmedi diyordu sana
Merak etme bir sen gitsen ağlarım belki de
Elimde değil yağmur olsam patlarım yüzümde
Zaten konuşmaya gerek yok papatyalar da yanar
gittiğinde...