Papatyalara Kıymayın Şiiri - Mehmet Çoba ...

Her yaprağı bir yaşam, bakışları ışıl,ışıl, yüzü hep güleç
Zamana inat baştanbaşa bir bahar olan
Gökyüzünde asılı duran
Yıldızlar kadar
Güzel
Varlığı insana huzur veren
O narin, hassas
Sarı
Beyaz
Küçük papatyalar
Şu cahil âlemde
Bir oyundan ibaret olan
Aşk için
Niyet tutup "Seviyor, sevmiyor" diyip
Katledilmemli
Yolunmamalı o bembeyaz
Güzel yaprakları
Sonra
Haykırışları düşer düşerde içime, yakar beni
Dünyamda bir uzun kıyamet, bir bitmeyen şivan olur

Papatyaların ömründen ömür, canından can almayın
Yaşamak onlarında hakkı
Şakaklarına
Kelebekler konan
Papatyaları koparmayalım
Ben gibi
Papatyalarda ağlar
Ağlatmayalım papatyaları
Ey bre gafil
Ey bre cahil
Papatyaların ölüm sebebi
Yolmak
Kırmak
Ezmek olmamamlı
Her biri ayrı bir mutluluk, ayrı bir dünya
Her biri ayrı bir güzelliktir, onlara kıymayalım

Ey meşrebi bozuk, canından can koparmak vahşiliktir
Kötü, çirkin, mantıksız şeyleri bırak
Eğer
Aşkta bir nebze yol almak istiyorsan
Sevdiğine tutku
Ve sevgiyle sarıl
Fal bakıp
Narin, asil ve kırılgan
Papatyaları yolmakla
Papatyaları küstürmekle
Yada öldrmekle değil
Sevdiceğinin saçlarına
Güneş bakışlı
Papatyalardan çelenk takmakla değil
Her papatya sevgi öyküsü
Her papatya yaşam sevgisidir
Her papatya
Bir gonca
Bir can
Bir umuttur
Yaşamdan yaşam
Candan can almayın
Her gonca papatya cana candır, yüreğimde
Papatyaları koparmayın, ağıt düşmesin dağların yamacına

Mehmet Çobanoğlu
21.06.2023
İstanbul