Papatya tarlasında bir gelincik

-Papatya tarlasında bir gelincik-

Papatya tarlasında bir gelincik
Farklı sanmazdı kendini
Güneş gökyüzünde ışıyınca
Tebessüm ederdi boylu boyunca
Dalgalanırdı beyaz yapraklarla
Hepside uzanmış yeşli sonsuzluğa
En güzel benim diye
Halbuki sadece güneşe gülümsüyordu gelincik
Ve farklılığına aldırmadan
Amber renkli dağlar uzağında görünür
Bir gün bende gökyüzüne ulaşacağım dedi..
Sonsuz sevgi ile
Fakat hiç solmadı umudunu gelincik
Her ölümle yeniden doğdu
Tohumları kendinden farklı papatyalar arasında
Bir gün poyraz çıktı
Ve kopardı onu en sert esişiyle
Uzağa çarptı onu
Boş kuru çalıların arasına
O an ağladı gelincik yalnızlığına
İlk defa isyan etti
Ve....
bugün benim doğum günüm dedi.
ö/a