Papatya Misali Şiiri - Harun Sarma

Yaşanmışlıklardan sonraki
Zamansızlıkta saklıdır
AŞK'a dair bilmediklerimiz.
Gün gelir açığa çıkar,
Tüm çıkarlarımız.
Ve anlarız mutlaka...
Aşk bir papatya yaprağı gibi,
Seviyor,Sevmiyor,
Seviyor, Sevmiyor misali...
Oysa aşk umarsız ve çıkarsızdır.
Korkunun
En saf, sade ve ürkütücü halidir
AŞK...
Teslim oldukça
Kolumuz kanadımız kopmadı mı,
Papatya yaprağı misali...
Seviyor,Sevmiyor...
Seviyor,Sevmiyor...
Bilir misin?
Bilirim;
Seversin papatyaları.
Seviyor sevmiyor falı da yapmazdın.
Yapmama da izin vermezdin.
Çünkü ne korkun vardı,
Ne de ürkerdin,
Ne de acı vereceğine inanırdın(m) AŞK'ın...
Şimdi sana adanmışım,
Tüm papatyalar kucağımda.
Fallara teslim oldukça,
Genzimi yakan papatya kokusu mu
Yoksa senin yokluğun mu?
Bilmiyorum...
Bilir misin acı olan nedir?
Yaprakları koptukça kokar papatya...
Şimdi kopardıkça her yaprağı,
Bitiyor,bitmiyor,
Bitiyor,bitmiyor sözleri yüreğimde...
Genzimde ise rüzgarın savurduğu
Ayrılığın kokusu,
KORKUSU...