Papatya Koparan Falları Şiiri - Sabri De ...

Anne!
Misketlerimi bombalara çaldırdım.
Gözyaşlarımı yanağında kuruttum.
Artık acılar açıyor yüzünde
Çiçeklerin yerine.

Zaman
Gözlerindeki yaşları silmeye yetmiyor,
Gözlerime yeni gözyaşı tohumları ekiyor.
Ve ben her çiçeğe
Papatyaymış gibi bakıyorum.
Ara-sıra
Papatya koparan fallarına bakıyorum:
Yaşıyorum,yaşamıyorum...
Yaşıyorum,yaşamıyorum...
Yaşıyorum,yaşamıyorum...
Yaşıyorum,yaşamıyorum...

Saklambaç oynarken,
Sığınaklara sığınıyorum,
Bombalar ebeliyor yüreğimi.

Yüreğime sıkılan kurşunlar,
Gökyüzünden güvercinler düşürüyor
yeryüzüne.

Bir güvercin düşüyor üstüme
Yüreği ise avucuma...
Bir uçak düşüyor üstüme
Kara kutusu ise yüregime...

Ağlarsan gözlerin,
Susarsan sesin olurum.
Sessizligin çığlıklarıyla çağır sağırlığımı
Çünkü,
Silahlar konuşunca:
İnsanlık susuyormuş
Anne!