Papatya Kokulum Şiiri - Hüseyin Erdinc

Sınırları zorluyorum
Bir uç ülkeden
Bir uç diyara ,

Sakin ve kararlı
Örülmüş setleri
Duvarları yıkarak ,
Belirsizlikten arınıyorum
Sana geliyorum ,
Ey ! sürgün kalbimin
Sahibi,

Sınırların hepsini kaldırdım,
Sana tekbir duvar yok,
Önüne çıkacak
Hiç bir engel yok,
Hüzünü çoktan
Toprağa ektim
Papatyalar fışkırdı ,
Etrafımız bahar bahçe …

Sana sürgün,
Sana hasret,
Sana gebe bu yürek,
Haydi papatya kokulum
Sarıl bir nefeslik
Ömrüm kaldı ,
Soluğumu bırakayım
boynunda,