Papatya Düşü Şiiri - Fatma Fındık

Bir sürü zaman gerek,
Yarıda bıraktığım sözcükleri tamamlamak için..
Zaman gerek sevgili,
Dudağımdan izini,
Ellerime sinmiş kokunu unutmak için..
Öğle sıcağının altında,
Yeni hayallerle yola çıkmak için..
Karşı kıyıda kalan papatyaları,
Saçlarıma takmak için..
Zaman gerek sevgili..

Her yaz günü düşüm böyle değil inan ki,
Hep kırlarda dolaşmıyorum bilesin.
Bazen; yalın ayak koşturduğum caddeler,
Bazen; tığ topuk yürüdüğüm toprak yollar oluyor..
Afilli gülümseyişler takınıyorum yüzüme,
Çapkın bakışlar atıyorum tanımadık yüzlere..
Bir yaz günü hayali kurmayı unuttuğum da oluyor,
Kar altında çiçek ektiğimde..

Zaman gerek sevgili,
Bütün yalnızlara..
Kendi adımdan başka bir ada tutunup kalmak için..
Yatak altı tozları silmek için bir çırpıda,
Fare tuzakları kurulmuş köşelerin,
Bir türlü gelmeyen konuklarına,
İşte yakaladım seni diyebilmek için..

Markası ne olursa olsun,
Hepsinden aynı tadı alabilen nadir insan modunda,
Bir sigara daha yakıp,
_Bilmem bu sondan önce kaçıncı sigara olacak? _
Öhööö nöbetlerine tutularak ve gerçekten garip bir keyifle..
Söz veriyorum bu işi kökünden halledeceğim.
Yani içmeyeceğim şu mereti..

Zaman gerek sevgili,
Otuz sekiz hayalden birine ulaşmak için..
Kaplumbağa hızında tavşanı geçmek için..
Yaşasın bugün yine harika,
Ve sen beni seviyorsun ne güzel..
Ne güzel bir aşksın sen..
Diyebilmek için,
Zaman gerek sevgili..

Üst kat komşumuzun oğlu yine iş başında..
Yani talan ediyor ortalığı,
Belediye işçilerinin çıkardığı ses hiç kalıyor,
Onun susmak bilmeyen cırlak sesi yanında..
Çıkıp balkona,koysam elimi belime..
Ağır abla sesimi de alıp yanıma..
Bana bak çocuk,yeter desem mi acaba?
Yok yok! Yemin ediyorum kırar camları..
Annesi üst kattan balkonuma silkeler pis halılarını..
Vazgeçtim.Bu düşünce zararlı bana..
En iyisi giyinip çıkmalı evden..
Oh nihayet geldi aklım başıma..

Zaman gerek sevgili,
Kırılgan düşlerimde ayakta kalabilmen için..
Yürüdüğün yollarda elinden tutmam için..
Gidersen unuturum her şeyi..
Ama dedim ya zaman gerek unutmak için..