Baş kaldırmış topraktan,
Küçücük bir papatya.
Gözlerini açıyor,
Yavaşça umuda.
Onda bulur insanlar,
Sevginin anlamını.
Seviyor...Sevmiyor...diyerek
Koparırlar yaprağını.
Papatya nereden bilecek,
Sevginin anlamını.
Hep yokolup gidecek,
Sevgi uğruna zavallı...
Kayıt Tarihi : 23.5.2003 22:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kahve fincanlarında
Sevda bir küçük papatyanın
Ne arasın yapraklarında..
TÜM YORUMLAR (1)