Papatyalar açar senin geçtiğin yerlerden,
Zira sen güneş gibi ışığını saçiyorsun her yere,
Sevgin ile suluyorsun etrafı, papatyalar gülümsüyor sevinçten
Söyle bana, seni gören niye gülümsemesin ki?
Papatyaların olmadığı yerlerde insanlar yaşiyamaz derler,
Doğru, cân veriyorsun her şey'e,
Yaşatiyorsun seni görenleri,
Söyle bana, bunca şeye rağmen seni kim üzebilir ki?
Kayıt Tarihi : 21.5.2018 03:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Papatya güzel bir çiçektir, ve güzel olan bir şey'in hakkında kesinlikle bir şiir yazılır..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!