Pankartların Ardında Şiiri - Özcan Ongur

Pankartlar,
pankartların ardında...
bayraklar,
bayrakların altında...
umudu,
umudu haykıran insanlar,
insanların arasında...
bir yıldız,
yıldız gibi parlayan sen,
yükseliyordun durmadan yığınlar içinde...
içimde,
içimde sen ki bir nehir gibi,
çağlar oldun gürül gürül,
dökülüp karışır oldun yüreğimin nehirlerine...
ve sonra dağlarım da,
dağlarımın ardında dolanan bir ceylan oldun...
gözlerin,
gözlerin ki kızgın bir güneştir
yanıyorum altında
kan ter içinde...
çocuksu,
çocuksu bir heyecandır seni görmek
ne yapacağını bilemez bir halde...
telaş ile,
telaş içinde kala kalan ben
nasıl da titrer yüreğim
aldırmadan hiç kimseye...
şiirler ile,
dizeler içinde anlatmak seni
coşku ile.
Cümleler ki,
yarışır adeta birbirleri ile...
yüreğim,
yüreğim ki öyle kavgacı
aklım baş edemez hiç
çatışır gün boyu
inancı ile dolu dolu militanındır senin.