Pandora Şiiri - Cihan Gürel 2

Garip duran kişilikler,
Başkasının kaybını sorgulamadan,
Adeta yukarıdan inme gibi görülen,
Kendi uydurduğu doğrulara,
Ön yargılarla muteber davrananlardır.
Kimse bir başkasının oyuncağı değil.
Haklı, haksız ayırma yöntemi,
Yalnızca kulaktan dolma bilgilere bağlı.
Üstelik okunan maval,
Düzgün emek veren paydaşın,
Ayağına dolanan ilgisizlik çığırtkanlığı nasıl olsa.
Bu toksik sebebi anlayamıyorum.
Kendine yatırım yapmamış insan yalanı fazla geliyor bize.
Hesabı ödeyen herkes olunca,
Kimse bir başkasından üstün değildir oysa.
Bu sözlerimi anlamayan beri gelmesin.
Hatta hiç bir yerde yokmuş gibi davranabilir.
Yani her zaman yaptığı gibi.
Elini başına koyup,
Bir köşede kapatabilir kendini.
Bana dokunmayan bin yaşar diye diye,
Kaybolup gidecek,
Onun haberi yok.
Ben o yüzden kararlı duracağım.
Öyle uygun gördüler bize,
Biz de  bunu uygun göreceğiz kendimize.
Bu mücadele ilk hak ettiği mertebede.
Pandoranın kutusu,
Bir kere açıldı mı durmaz.

Mütecaviz olduk da ne oldu ?
Her gelen bunu yüzümüze vurdu.
Karanlık aydınlığa hasret,
Aramızda kalan tek etkileşim,
Aynı havadan solumak.
Bir de mecburiyetten kalma,
Tutarlı davranışlar.
Mecbursun diyen ordular,
Pahalılığı yaratsa da,
Pandora görevini yapar.
Gittiği yere kadar.