Pandemi Gölgesinde Şiiri - Dinmez Er

Gece bugün görevine geç kaldı.
Neden diye sordum
Duymazdan geldi.
Göğe bak anla dedi sonra,
Günboyu yetmemiş gibi,
Sorular, düşünceler sökün etti,
Kapıyı açmak yetti doğrusu,
Maskesiz mesafesiz yaşam,
Hava ile Covid virüsü daldı içeriye
Düğmeye bastım ışık yanmadı,
Pencereden baktım yıldızsızdı gece,
Odam da bir garip aydınlık/karanlık,
Sabah kapıdan çıkarken bıraktığım gibi,
Ortalık karmakarışık hırsız girmişti gibi,
Kimse yoktu ki evde, kim toplayacaktı evi?

“Huzur arıyorum, şefkat arıyorum!”
Göğsümü şişirecek nefes alamıyorum
Koltuğuma oturup ayaklarımı uzatmak,
Tv. deki eyyamcı hainlere, lanet okumak,
Soğuk bira ile sıcak hayallere sarılmak,
İç sesin dürtüsü ile trışka’dan nağmeler,
Söylemek, müzik dinlemek istiyorum.
Anılar, düşler, duygularda ıslanmak,
Gece gelmiş oturmuş tahtına ben üşüyorum.
Elektrik yok, içerisi, dışarısı zifir kara,
Kitap okuyamıyorum, şiir yazamıyorum,
Gece, pandemi kolkola, ben birbaşımayım.

Dinmez ER / Şiirleri / Çeşme / 2021. 04. 14 /