Kardeşimi, leylekler getirdi sanırdım.
Doğduğu gün, öyle demişti anam.
O da “Anamı kuzgunlar götürdü” derdi.
Zavallı anacağım, öldüğü zaman.
Kardeşimi de yarasalar götürdü.
Kaşla göz arasından.
Bir maymun efsanesi öldürdü.
Bu pandemi belasından.
Şimdi bu pandemi ateşi yakıyor,
Söndürüyor, düştüğü ocakları.
Yüzer yüzer, biner biner öldürüyor.
Genç yaşlı, boş bırakıyor kucakları.
2020
Kayıt Tarihi : 27.11.2020 23:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Uğur Musab Şahin](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/11/27/pandemi-8.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!