Pandemi Şiiri - Rabia Barış 2

PANDEMİ

Pandemi vurgunu ha bu çiçekler,
Sararan yapraklar gazele dönmüş.
Dört aydır hasret var havaya suya,
Kuruyan dalların ışığı sönmüş.

Girince ülkeye kapandı yollar,
Çökünce ümüğe kırıldı kollar,
Kimini öldürdü kimini sallar,
Bir geldi gitmedi bu nasıl kinmiş.

Sıkıldık, gerildik yüzlerde maske,
Dert boyundan büyük utanmaz sıska,
Ne Kanada kaldı nede Ahıska,
Gözlere amansız bir korku sinmiş.

Aylar oldu ülkemizden gitmedi,
Dilimizde tantanası bitmedi,
Çektirdiği keder sanki yetmedi,
Kafir omuzlara yeniden binmiş.

Koskoca dünyayı kastı kavurdu,
İnsanları gazel gibi savurdu,
Neşesiz bıraktı vatanı, yurdu,
Bir gün göreceğiz acılar dinmiş.

Rabia Barış