Pandemi Şiiri - Hüseyin Muşmal

Pandemi
Vedalaşmadan mezun ettik talebeleri,
Yarım kaldı hep nasihatlerimiz.
Kaybettik konuyu, komşuyu,
Görüşmeden yüz yüze, helalleşemeden,
Bir toprak atamadan üzerlerine,
Son bir kez görmeden göçtü yakınlarımız.
Tabutuna yapışıp da defnedemedik,
Gözyaşı dökemedik toprağına.
Anaya, babaya sarılmaya hasret kaldık.
Bir sofra kuramadık bayramda, seyranda,
Bir büyüğün elini öpemedik.
Çocuğumuzu sevemedik doya doya,
Göremez olduk birbirimizin yüzünü.
Ne ağzımızın tadı kaldı,
Ne burnumuzda bir güzel koku,
Ne büyük nimetmiş, bilemedik!
Ey güzel Allah'ım, affet bizi!
Meğer biz sana karşı maskeli ve mesafeliymişiz.
Temizledik kirlenmiş kalbimizi,
Hiçbir şeyin faydası yokmuş bu dünyada,
Acı bir tecrübeyle öğrendik.
Ey güzel Allah'ım, affet bizi!
Yalnız senin mağfiretine sığındık.