Pan'ın derdi Şiiri - Akın Akça

Cehennem ile yer arasına sıkışmış
Bir bulut katmanıydı Pan, gökyüzünde kavuran ateşiyle.
Konuştuğunda Eros köpüğünden dalgaların yeni şekle gelmiş Afrodit’le,
Uzun yolculuğunda Siren’leri görüp örmediğini sordu:
Yıldız yıldızı tanır, çiçekler çiçekleri, arılarsa arılarla oturur sohbet eder ancak
Kendisi erkek bir dişi gördüklerinde
Kahvede görmezlikten gelmeye çalışırlar uzunca bir süre;
Yoketmeye başlarlar, başka bir çareleri kalmadığında!

Bir kafes açıldı Orfe’nin önünde ve tatlı melodi şöyle dedi
Tam da Pan’ın elinde –beş parmağın beşinin bir olmadığı deryada:
Bu kafesin kapısı var;
Parmaklıkları da;
İçeride suyum var, yemim de konmuş;
Yalağım var, bir at gibi,
Besiliyim her darda, devenin hörgücünden belli.
Ama hiçbirinin önemi yoktu;
Diyordum ve aynını, biliyorken bunu

Doğada yarı keçi yarı insan olur mu demeyin;
Doğayı kavururken insan, keçinin boynuzları sıratta lisan.

25.02.2012