Ölümlü dünya... Öğdüm'lü dünya...
Çocuktum, çocuksuydum
Kavanoz kapağında
Fasulye besliyordum
Pamuklar arasında...
Sanki babalarıydım
Ben fasulyelerimin,
Sanki anneleriydim...
Ve ayaz düştü bağa,
Bu ilk değildi zati!
Düştü bu da toprağa
Geçmiştekiler gibi...
Kayıt Tarihi : 16.7.2005 09:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Abdulkadir Öğdüm](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/07/16/pamuktan-topraga-2.jpg)
üstünkörü yazılmış derim...
:)
geçmişinde esen fırtınaların, seni sürüklediği karmaşalardan birinin/bir çoğunun yansıması herhalde...
hadi kal şiirle...
FAtih Çodur
Sevgiler beslerdik pamuklar arasında,
Kırılıp incinmesin,göze gelmesin diye..
Korkar uyanırdık, düş yarısında,
Bağ'a düşen kırağı Can'a değmesin diye,
Sarmaşık güllerimiz olsun du güneşe doğru,
Fasulye sırıklarından merdivenlerimizde,
Toprağa düşen her hatıra,bir gül yaprağı
Yeni bir umuda filizlensin diye!.....
Sevgiler sana kardeşim....
Sevgi, muhabbet yüreğinde, dilin gücü kaleminde olsun...
TÜM YORUMLAR (9)