Pamuk Prenses Hikayesi

Dev camları vardı evlerin,
Üst üste dizili, devrilecek kuleler gibi.
Mistik ahenkli çatıları vardı.
Zarafet kokan gizemli şatolardı.
Muteşemdi yaşamları.
Prens,prenses masallarıydı,
Gecelerde uyutmayan bizi.
Rüyaler aleminde geziyordu insanlar.
Pamuk Prenses masalının
Kötü kalpli kraliçesiydi zaman.
Prens gelip öpsün diye zamanın alnından,
Ne geceler, ne günler heba ettik,
Savurduk yılları anlamadan.
Biz de savrulduk bir kıyı, köşeye.
Harabelerden toplayıp kendimizi.
Yeni masallar kattık gecelere.
Bir varmış, bir yokmuşlarla geçti ömrümüz,
Yüzümüzün rengi elma şekeri,
Gözümüz perde perde hikaye.
Son dinleyicileriydik masallar diyarının,
Son kahramaniydık masallar ülkesinin.