Bir pamuk prenses vardı
Kadıköy’de yaşardı
Yedi cücesi yoktu onun
Bu yüzden sabah akşam,
cam kenarında oturur
sokağa bakardı
Bir gün kapısını çalacak, yedi cücesini beklerdi
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
kutlarim,cok hos olmus..
Çok hoş olmuş ve ironik hayatın bir kesitine sevimli bir atıf.Tebrikler.
Çok hoş olmuş ve ironik hayatın bir kesitine sevimli bir atıf.Tebrikler.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta