Pamuk Şiiri - Akif Tütüncü

Sen pamuktun
Ben el
Seni dokumak isterken yüreğimde
Kendime uygun elbise olasın diye
Ben ip oldum sana dolandım

,,,,,,,,,,,,,,,,,

Bulutların kıyısında damlayım
Sahilim rüzgâr olmuş
Gel gitlere vurulmuşum
Bir sabah
Bir geceyim
Kaç defa toprakta son bulmuşum
Gel nar tanem
Tanelerimizi bir sevdada birleştirelim

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

Bugün Malatya ya gömdüler beni
Sevdiklerimin toprağıyla konuşayım diye
Bir avuç toprak kaç gurbete bölünür ki
Kaç ölü toprak olur konuşur
İlçelerini yanına almış
Kurşun sıkar durur
Her bir köyü bıçak yarası
Dört bir yanımı toprak sarmış
Varmıyım sorun Yeşilyurda
Babam varmı toprağının içinde
Neden konuşmuyor