Estetize olmuş yaşamların
çirkin yüzü yansır gecenin karanlığına
acılar ise karışır şehrin kalabalığına
Palyaçonun yüzündeki
boyası gizler gözyaşlarını
acı gerçekler birbiri ardına gizlenir
erteler boya kokan tüm umutlarını
gülünce güldüren palyaço
ağlayınca, ağlatır mı sizce?
başkalarını güldürürken
içlerinden ağladıklarını
biliyor muydunuz palyaçoların?
Şairler de palyaçolar gibi gizli ağlar
yalnızlıkları Istanbul kadar...
renkli gördüğünüz her yüzün ardında
hüzünlü ve yalnızlığa gebe biri vardır
ya bir ressam ya bir palyaço ya da bir şairdir o...
Tarih; 04.08.2015
Kayıt Tarihi : 6.8.2019 23:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!