Isıtan beni soğuğunda gecenin
Kafiyesiz yenil sonunda hecenin
Yapılanlar tanımı iken kahpecenin
Aklımda tek bir uğultu var "İntikam"
Yad eyle bir köşesinde beni manastırın
Öfkemin dinmesini dile sonunda satırın
Önemi kalmadı artık ne halin ne hatırın
Hissettiğim tek bir duygu var "Nefret"
Benim gülüşlerim onlar için felaket
Beklemeyin benden artık nezaket
Bastığım toprakta kalmaz bereket
Uyguladığım tek bir emir var "Yok et"
Uzağım artık eski duygularımdan
Yenice tat alıyorum uykularımdan
Çekinin benim yeni arzularımdan
Beslendiğim tek bir şey var "Korkuları"
Kurbanlarım icraatlerim için kefil
Yoluma çıkan acı içinde ölür sefil
Kan kokusu geliyor burnuma efil efil
Yaşamam için tek bir nedenim var "Palaska"
Kayıt Tarihi : 15.8.2018 15:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Albemuth kendimi en iyi anlattığım şiirimdi. Ancak yanılıyormuşum. Palaska çünkü palaska her zaman savaşın en şiddetli olduğu yerde kullanılır. Ölüm ve kalım arasındaki ince çizgede kullanılır. İnsanların hayvandan farkı kalmadığı zaman kullanılır. Nükleer silahlar falan hiçbir şeydir. Gerçek vahşet palaskadır.
![Afşin Astrakhani](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/08/15/palaska-yeni-albemuth.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!