Gözümü değil ben gönlümü açtım.
Sultanım sevmenin pahası sensin.
Kabuktan vazgeçip ben özü seçtim
Sultanım sevmenin pahası sensin.
Gönül aynasından bir dafa gördüm
Zemheriden çıkıp bahara girdim
Sevginle muhabbet mabedi ördüm
Sultanım sevmenin pahası sensin
Bilirsin canımı yoluna serdim
Kabul et, gönlümü gönlüne verdim
Çoklukta birliğin sırrına erdim.
Sultanım sevmenin pahası sensin.
Kabul etmeseydin kapında hiçtim.
Boşu koy bir yana doludan geçtim
Susuz kavrulurken kevseri içtim
Sultanım sevmenin pahası sensin
Kayıt Tarihi : 7.3.2024 12:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!