Padré Şiiri - Cem Erdemir

Padré

Dimdik ayaktaydık
Acı içinde günler Padré
Hep yarama denk geldi
Fakat birgünde söylenecek birşey kalmadı
Kalbimin yükü Padré bir anda
Gitti...
Ben hiç korkmadım Padré
Sen küsmüş bir çocuktun beni de kırdın
Fakat durdum düşerek de olsa
Beni en iyi şimdi bilirsin ya da sonra
Binlerce kere geçtiğimden yanan köprüleri
Düşmek acıtmaz canımı
Ya da ölsem yarın üzülmem
Bu sonsuz bir umut, nasır tutmuşluk değil
Affettim bugün seni Padré
Çünkü anladım sen küsmüş bir çocuktun beni kırmak istemedin
Kalbimi düğümleyen her neyse çözüldü evine döndü
Bunu söyleyeceğimi düşünmezdim ama seni seviyorum Padré