Padişah-ı Sanî Şiiri - Mahmut Emin Eren

Bugün mavi gökyüzü yine bulutlu
Kalbim ise buluta inat umutlu
Bir gözüm o bir gözüm yağmur dolu
Ey yürek yârmidir seni cam gibi kıran dolu

Sevmek de bir ayrı dert değil mi be kardeşim,
Binbir türlü cefayı bir yâr uğruna çekerim
Cefanın adını sefa eder bir kelime: "SEVERİM"
Ne sefadır ki Ferhat gibi dağları oyup geçerim..

İnsan gençliğini veriyor sevdiği uğruna.
Gençliği elden gidiyor da ulaşamıyor yanına,
Yanına varsa dayanamıyor aşkının ızdırabına
Ne olacak yürek bu yük, koyver taşıma boşuna...

Gönül dediğin senin, saltanat-ı ilahîdir,
Başkasına verirsen sonun Seyranî' dir.
Yâr dediğin ise ölümlü bir beşer-i fanîdir.
Tahta koymaya çalıştığın padişah-ı sânîdir.

Ey gönül bir tahtta iki sultan oturmaz.
Oturursa o tahttan hayır filan umulmaz
Sultan olmasın vezir olsun desek
Onu da Sultan-ı âlem kabul buyurmaz .

Ne olacak bilmem şimdi bizim bu halimiz
Hangi tabuta sığabilecek bizim bu sevgimiz
Aşk, değil bizim dövüşecek dengimiz
Ey yâr söylesene gönlündeki hangimiz...

Gönül ne arzular durursun ölümü
Dikeni mi canını yaktı yoksa gülü mü
Verirler mi ki bana dikenli de olsa gülümü
Dikenleri yırtsa da deşse de razıyım gönlümü.

Gonca yetmez mi artık kana bulandığım sende
Izdırap ile öterim her seherde bülbül gibi ben de
Ahmak ıslatan mısın aşık ıslatan mı bilmesem de
Seni ben mıhladım yüreğime istesen de istemesen de