Mutlu bir evin ilk çocuğuydu
Eve kardeş katıldı
Pabucu dama atıldı.
Çok çalıştı, çabaladı
Kiminden kaçtı, kimini kovaladı
Çok pabuç eskitti.
Öğrendi Hanya’yı Konya’yı
Benim diyenlere
Pabucunu ters giydirdi.
Kimseye pabuç bırakmadı
Aklından çıkarmadı
Pabucun pahalı olduğunu.
Pabuç, pabuç diye
Pabucun peşinden koşarken
Hayata paçasını kaptırdı.
Kayıt Tarihi : 8.11.2004 18:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!