İşte benim şiir anlayışım, diyor Pavlov:
Uzun deneylerden sonra, tabak içinde
yemek götürüp de üç kez vurduğum zaman -
zinciri üç kez sallayıp karşımda
sevinçten ağlamayı öğrettim köpeğe.
Köpeğimi öldürdüklerinde - tabağa
ne zaman üç kez vurduysam ardarda
-zincir üç kez sallanırdı kendiliğinden
tabaksa başlardı inlemeye acısından…
Benim şiir anlayışım işte şöyle, diyor Şagal:
Zincirle güneşe bağladığım bir ineğim vardı,
çevresinde dizboyu yeşillikler
çok eski bir Slav kilisesi yanında,
damlar ve yıldızlar arasında otlayan.
Pırıl pırıl bıçak değildi onu göklere kaldıran -
bendim, ben, Tanrı katına çıkartarak kendimi,
ilkel-biçimdir çünkü ulaşmak istediğim sonuç
bu yüzden - onu göklere çıkarmanın suçu
benim suçumdur yalnız.
Çeviri: Suat ENGÜLLÜ
Ante PopovskiKayıt Tarihi : 25.5.2015 19:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ancak 100 yıldır bildiğimiz; deneysel psikolojiye büyük katkıları olan; köpek deneyleriyle bizi 'klasik koşullanma' ve 'şartlı refleks' kavramları ile tanıştıran İvan Petroviç Pavlov (başlıkta) nasıl Pablov olmuş bunu anlamadım işte!
TÜM YORUMLAR (4)