Özürlüye Gülmeyin Şiiri - Kasım Kaplan

Sakatlık insana acı kaderdir.
Sabrederse eğer, mükâfat alır.
Bu kısa dünyada bu ne kederdir,
Kimi bu sınavda, sınıfta kalır.

Eli olmaz ise, tutar kolları,
Mevla kollarına ayrı güç verir.
Görmezde gözleri, bilir yolları,
Güçlenir feraset, ayrı göz verir.

Özürlü insana acımak niye,
Elinden gelirse yardımda bulun.
Güvenme kendine sağlamsın diye,
ALLAH a hamd edip, şükreden olun.

Sakatlık insanda ruhta olmasın,
Ayağı olmazsa değenek yeter,
Güzel gönüllere isyan dolmasın,
İsyan bir insana ölümden beter…

Sağlam isen şükret, otur ve düşün,
Ya sakat olsaydın, neler yapardın.
Biterdi hayalin, biterdi düşün.
Belki bir karanlık yola sapardın.

Özürlü olmayı kolay zannetme,
İnsanlık edersen karşına gelir.
Gülme özürlüye, hiç alay etme,
Bakarsın senide başına gelir.
Kasım KAPLAN