Özür Dilerim Sevdiğim Şiiri - Gamze Gül

Öncelikle belirtmeliyim ki bu yazı şiir amaçlı olarak değil sevgiliden özür amaçlı yazılan bir yazıdır..

Şuan arka fonda kimin söylediğini bilmediğim slov bi şarkı, yanında aparatif olarak yarım paket marlboro ve gözyaşıyla beraber yazılıyor bu satırlar..
Biliyorum sen hep kızardın bana ağlamama..
Benim için dahi olsa ağlama, değmez derdin..
Özür dilerim ama yine dinleyemiycem seni..
Evet bugün çok düşündüm söylediklerini.. Hayatımdaki yerini, değerini..
Seni kimler için üzüp kırdığım gerçeğini..
Sen hak etmedin bunları biliyorum.
Aslında benim gibi birisini değil, gerçekten sevgini hak edecek birisine layıktın sen.

Söylediklerine önceleri anlam veremezdim, abarttığını düşünürdüm.

Onunla görüşme dediğinde saçma bi kıskançlık demiştim, hayatımdaki en adiliği o yapınca anladım haklı olduğunu.
Özür dileyemedim gururumdan.
O sokaktan gitme eve dediğin zaman saçma şeylere karışmaya başladığını düşünmüştüm.
O sokaktan gittiğim için başımı belaya soktuğumda, ve yine arkamı sen toparladığında anladım haklı olduğunu..
Özür dileyemedim acizliğimden..
Kimseye değil yalnızca bana söyle birşeye ihtiyacın varsa dediğin zaman gülmüştüm, ne yapabilirsin ki diye,
Derdimi anlattıklarımın arkamdan güldüğünü öğrenince,
Yardım istediklerimin bana bir tekme daha vurduğunu hissedince anladım haklı olduğunu..
Ve yine özür dileyemedim senden..
Oysaki sen hep yanımdaydın benim tüm bu yaptıklarına rağmen..
Yıllarını verdiin bana, belki de yıllarını çaldım senden.
Çok şey kattın bana bu 4 yıl içerisinde,
nefesim kadar yakındın bana nefesin kadar uzakken bile..
Ve birgün olsun laf etmedin bu yaptıklarına rağmen yıllarca, sen ne yaptın bunu hak edecek diye..
Biliyorum hak edecek birşey yapmadım..
Yeri geldi suçlu olduğum halde ben sana bağırdım, sen sesini çıkartmadın tartışmayalım diye.
Yeri geldi ölüyorum gel kurtar dedim, yine istemediğin birşeyi yaptım diye,
Kalkıp sana yapma demedim mi ben diye terslemedin..
Geldin, kurtardın, toparladın yine arkamı,
Kimseye birşey hissettirmeden..
Ve yine en adiliği ben yaptım sana.
İnanmıyorum sevdiğine dedim, sevgini belli etmiyorsun dedim,
Ne yaptın ki şimdiye kadar bana dedim..
En adiliği ben yaptım, yine sen yanımdaydın..
4 yılını verdin bana, bir kere bile gocunmadın.
Hastaydım, annemle beraber sende sabaha kadar uyumadın,
Ben ateşler içindeyken, Sen ağladın benim için, bana belli etmeden..
İlaçlarımı sen içirdin, doktoruma sen götürdün beni..
Uğruna seni kırdığım insanlar o zaman nerdeydiler?
Yine beni satmışlaardı bir başkası için..
Yine sana sığındım kimsesizliğimden..
Hep kimsem yok benim derdim, Ben varım ya yetmiyor mu derdin..
Evet haklıydın aslında.. SEN vardın neyime yetmiyordu ki..
Ama ben yine nankörlük ettim sana.
Yine yapma dediğin şeyleri yaptım, yine kırdım seni..
Evet bu kadar adileşebildiğimi ilk kez bu sabah anladım.
Yine sadece Sen yanımdaydın, Ve yine sadece Sen toparlayabiliyordun beni..
Yıllardır hep suçlu olduğum halde Sen özür diledin benden.
Ben her defasında kaçtım senden..
Ama artık yeter..!
Senin benden daha çok hakkın var mutlu olmaya..
İlk kez bu sabah seni kaybetme korkusuyla başbaşa kaldığım zaman anladım değerini.
Yıllarca ne kadar da pislik bi karakterle yaşattığımı seni..
Özür dilerim senden..
Bunca yıl sana yaptığım eziyetten, hak etmediğim sevgini kullanmaktan,
Seni ailene karşı bile mahcup bırakmaktan utanıyorum artık..
Evet bunları nasıl yaptım ben, bilmiyorum..
Her şairin yazdığı şiirlerde aradığı kişiyi bulmuşken,
Nasıl bu kadar nankörlük yapabildim sana karşı..
Özür dilerim senden..
Herşey için, tüm yaptıklarım için binlerce milyonlarca kez özür dilerim..
Geç oldu söylemek için biliyorum ama SENİ SEVİYORUM..
Çok seviyorum hemde..
Bırakma beni, ellerimi..
Sensiz kimsesizim..

(F)

// Gamze Gül