Özündeyim Özünde Şiiri - Nilufer Ucuk

Duygularımla çıktım yola.
Yürüyorum ömür denen menzile.
Sen ne dersen de sevgili,
Ben yolun özündeyim özünde...
Çifte kavrulsamda aşkın, özün de
yanşam,yakılsam da,
feryat figan etsem de,
sonuçta bülbül gibi şakısam da,
sen,gülümün nezlin de.
İnsanlığın özündeyim özünde...
Sevmektir en kutlu görev,
bu uğurda can vermek,
canı canda bellemek...
Ey sevgili seni içimde taşımak.
Seni kana kana içmek,
Olsanda yanımda olmasan da...
Gönül eriyim ey sevgili yolunda.
Varlığın gülistan
Yokluğun cehennem olsa da.
Sevdanın özündeyim özünde...