Özünde gerek Şiiri - Celal Işık

Kişiyi mücevher pul insan etmez
Cevheri insanın özünde gerek
Mutluluk bir duygu dışardan gelmez
O duygu kişinin gönlünde gerek

Yar dediğin sevgisiyle bel olur
Çapa vurulmayan bahçe çöl olur
Dost olmayan yoldaş er geç el olur
Yoldaş yoldaşının yolunda gerek

Deli coştur gönül gençlik çağında
Gider bulur yari dağın ardında
Baykuşlar ötmeden viran bağında
Şeyda bülbül gülün dalında gerek

Bir dilek diledim seher yeline
Kimseler düşmesin gurbet eline
Fidan kök salmalı kendi yerine
Bir insan doğduğu ilinde gerek

Bir insan doğduğu yerde doymalı
Orada yaşayıp orda ölmeli
Celal gurbet ele giden dönmeli
Yiğit sevdiğinin koynunda gerek
Sevdiğinin eli elinde gerek