Hastane odası sıra sıralı.
Kimi kan kusuyor kimi yaralı.
İçlerinden biri bahtı karalı.
Yatar yogan döşek özünde değil.
Bilmiyor ki nasıl bir derde düşmüş.
Hayatı kararmış kimyası şaşmış.
Doktorlar günleri sayılı demiş.
Dünyayı verseler gözünde değil.
Günü kabus gece uyku tutmuyor.
Verilen ilaçlar fayda etmiyor.
Boğazından bir tek lokma gitmiyor.
Şekli ve şemali yüzünde değil.
Cevdet Altay
not:bu şiiri kanser teşhisi ile Ankara da hastanede yatan,
çok değer verdiyim kayın abim AGAH AYDEMİR'e hitafen yazdım.
zaten kısa süre sonrada hayatını kayıb etti. kendisini rahmet ve saygıyla anıyorum.
Kayıt Tarihi : 31.8.2014 17:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bu şiiri kanser teşhisi ile Ankara da hastanede yatan, çok değer verdiyim kayın abim AGAH AYDEMİR'e hitafen yazdım. zaten kısa süre sonrada hayatını kayıb etti. kendisini rahmet ve saygıyla anıyorum.
![Cevdet Altay](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/08/31/ozunde-degil.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!