Özümüze Döndük Şiiri - Duran Saper

Özümüze Döndük
❤️‍🩹
Güneşin çocuklarıydık,
Doğmadan karşılardık kızıl şafakları.
Sabah alazında gülerdi,
Yüzümüzün akları.
Ellerimizle yok ettiğimiz,
Umutlarımızı arıyoruz şimdi.
Eskiden dert sandıklarımız
Hatıralardı andıklarımız.
Şimdi kilitli sandıklarımız oldu
Gönül kırgınlıklarımız,
Çok derinlere indi.
Yüreklerin taşıyamadığı,
Dert üstüne; yeni dertler bindi.
❤️‍🩹
Ateş yaptık gururumuzu,
Sessizce kurulduk köşe başlarına
Yandıkça yandık.
Şimdi çözmek istiyoruz
Ateşten düğüm yaptığımız
Onurumuzu.
Yanlışları alkışlarken,
Kaybettik kendimizi ;
Unuttuk yarınki derdimizi.
Yaşadığımız evlerin,
Ocakları söndü.
Evvelden su gibi akan dillerimiz,
Saklandı dişlerin arkasına;
Yüreğimiz taştan duvarlara döndü.
❤️‍🩹
Yine güneşin çocukları olacagız,
Gülüşünden vazgeçmeyen.
Umutlarımızı dikeceğiz,
Sabahların taze şafaklarına.
Ne dertlerin altında ezileceğiz,
Ne üstünde gezineceğiz;
Ölmeden önce dirileceğiz.
Yeniden tomurcuklaşacak,
Yeniden açılacak güllerimiz.
Artık gözlerimiz var, çözüldü dillerimiz.
Gördükçe gördük,sövdükçe sövdük
Dövüldükçe,
Döndük de döndük
Sonra,
Sonra özümüze döndük...
💬
(Duran SAPER)