İman, vicdan terk ederse bedeni,
O bedende kalır mı insanlığın eseri,
Bakıyor sadece, görmüyor gözleri,
Özümüz öz- sözümüz söz olmayınca.
Dokunuyor her şeylere hissetmiyor deri,
Çok kokular alıyor anlam veremiyor burun,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta