İman, vicdan terk ederse bedeni,
O bedende kalır mı insanlığın eseri,
Bakıyor sadece, görmüyor gözleri,
Özümüz öz- sözümüz söz olmayınca.
Dokunuyor her şeylere hissetmiyor deri,
Çok kokular alıyor anlam veremiyor burun,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta