Özümsenen Özlemlerle Şiiri - Seyfi Karaca

Dermişim değil
Nenin nesidir o öyle
Dermişim....?
Cıngırdakları bozuk saat midir dermişim diyen
Diyorum işte al ne olacaksa
Günün ışıklarını ağırdan ağırdan ufkun kordonlarına
Sızdıran
Akşamın alnında gündüzün defteri silinirken
Güz kıraçlarını
Diyorum işte diyorum sessizce saran sisler
Örtünmüş karanlık ormanları
Durduğu yerlerden çoook çok uzaklara resmedişini
Di gel işte yaşadığımdan emin olarak
İzi yolu belirsizce
Eylülün başucunda biçkin tarlalara bakışan
Ve kendi kendisiyle eğleşen rüzgarlarla
İnce sazlara eşlik etmektedir
Dolunay diyorum
Kasabanın kıyısından geçen şu yolda
Evin kadını ışıklarını yaktığı gecenin
Cama düşen insan gölgesiyle
Sonbahar sülüetidir ve dermişim ahmakcası da neymiş..! ?
Aşk diyorum dahasını aşk....
İklimine Rast gelen
Çıksın öp öz
Hayatta mıdır? Kendine baksın

Seyfi Karaca.........Eylül / 10