Özüm yanar özde köz yakar meni

İçimde ayrılık rüzgarı esti,
Gönül sevdiğinden ümidi kesti.
Hasretle yüreğimi ateş bastı,
Özüm yanar özde köz yakar meni.

Bana söz söyleyip kafamı ütme,
Seni seven kimselere kin gütme.
Suratını asıp izimden gitme,
Yüzüm yanar yüzde iz yakar meni.

İnsana ibret nazarıyla bakın,
Gönüle sevgi meşalesi yakın.
Bana bakarak söz söyleme sakın,
Gözüm yanar gözde söz yakar meni.

Sevda çekmekten dert başımı aldı,
Aşkı harman eyledim özde kaldı.
Derdi ayaklarım götürmez oldu,
Dizim yanar dizde toz yakar meni.

Yusuf söylediğin belki haklı,
Herkesin kendine yetiyor aklı.
Dilim lal oldu söz içimde saklı,
Sözüm yanar sözde giz yakar meni.