öyle hasret kaldım ki
bedenime düştü özlemin
rüzgar savurdu sesizliğimi
ben yanarım özüm yanar
kan ağlar yüreğim.
çok zaman geçti
hala hatırımda sen!
içimde gizlesemde duygularımı
gözyaşlarım hissetirdi seni bana
sanki yıllardan beri sürgünüm
koşarken daralıyor yollarım
ben ölüyüm özüm toprak.
aynı özlem yine vurdu dün gece
aradan yıllar geçmesine rağmen
kara kara düşündürdü beni
bulutların yıldızları saklaması gibi.
resmine her dokunuşumda
bırakmadı gözyaşlarım
daldırdı beni derinler.
sıkıca sarıldım toprağa
içimde kaldı kokun
sensizlik ne acıdır
sanki ölüm dolu
ömrümün her bakışı...
Hüseyin YANMAZ
08/04/2012
Kayıt Tarihi : 15.4.2012 21:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüseyin Yanmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/04/15/ozum-toprak.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!