Firavun’dan bile daha betersin
Kalmadı dünyada senden zalim kul
Sevse de bu gönül dilde intizar
Artık bu son sözüm Allah’ından bul
Bana ettiğini on katıyla çek
Kırıyorsun kanadımı,
Uçar mıyım sanıyorsun?
Atamazken bir adımı,
Koşar mıyım sanıyorsun?
Ellere konarsa busen,
Ne kadar nazlansa da umuttu, gidiyor
Oyun oynadı gönül avuttu, gidiyor
Bağrıma vurduğu kanlı hançeri sinemde
Bilmiyorum ki nedendir unuttu, gidiyor
Derya deniz oldu gözden aktı, gidiyor
Taa çocukluk yıllarımdaydı,
Bir kemancı gelirdi bizim buralara
Yaşlı bir adamdı, üstü başı yırtık
Kimbilir kaç zamandır aynı elbise, aynı yırtık ayakkabı
Saç baş perişan birbirine karışmış bir ihtiyardı,
Yinede biz çok severdik O’nu
Daha ayrılalı bir ay olmadı,
Herkesten çok seni özledim annem,
Direnmek boşaymış, kolay olmadı,
Bir ufak buseni özledim annem.
Yalnızım, “evladım” diyen yok artık,
Sanki şu beynime yazmışlar seni
Bir an olsun silip atmak imkansız
Ne kadar uğraşsam fayda vermez ki
Seni düşünmeden yatmak imkansız
Düşünmek yazmak yok aklımda varsın
Sevmiyorum dediğini unutmadım hâlâ,
O gün sildim seni kalbimden, yazma boş yere,
Bırak, yine ben olayım duygusuz, budala,
Sarfettiğin 'aptal' boşadır 'kazma' boş yere,
Kapanınca bir bir onca kapılar yüzüne,
Kaydını alıp ta bizim liseden,
Gideli çok oldu gelmedin hâlâ,
Tadını aldığım o son buseden,
Vermeye bir daha gelmedin hâlâ.
Gönlüm mey yerine hep zehir içti,
Senin için yaratılmış bu yürek
Bu yüreğe olmadı senden âlâ
Sevda dedikleri bu olsa gerek
Bil ki ömür boyu seninim hâlâ
Ellere baktığım kanma, yalandır
Aylardır yıllardır bekledim seni
Şimdi tam sırası yar sarıl bana
Sende dola boynuma ellerini
Unut tüm dünyayı yar sarıl bana
Hep aynı hayattan insanlar bıkar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!