Öznur Saka Şiirleri - Şair Öznur Saka

Daha yeni başlamıştık
Yazık ki sen gidiyorsun
Aşka henüz alışmıştık
Yazık ki sen gidiyorsun

Sevdamız çok güçlü inan

Bakışlarına vuruldum neyleyim,
İçimde masum duygular azdırdı,
Dedim bakıp şu gönlümü eyleyim,
Gözlerin binlerce şiir yazdırdı.

Dilinden döküldükçe tatlı sözler,

Seni öyle çok sevmişim bir tanem
Çok zor sana sensizliği tanıtmak
Aradan yıllarda geçse imkansız
Mümkün değil canım seni unutmak

Olur mu hiç sensiz gönül avutmak

Ne kadar da severdim biliyorsun,
O karanfilleri getir son defa,
Neden beni sessizce dinliyorsun?
Bu tatlı dilleri bitir son defa.

Bilmem bu günlere nasıl ulaştık?

İnsanın kendinden uzaklaştığı
Bu dünyaya beni niye getirdin?
Bedenin etten kalbin taşlaştığı
Bu dünyaya beni niye getirdin?

Ağlasın diye mi gülsün diye mi?

Aşkınla gönlümde yandı bu çıra,
Ben ki aşkı dökemezken satıra,
Senden ne bir gülüş ne bir hatıra,
Ne geçmişten tatlı bir anım kaldı.

Evla deyip aşkı sardı sırtına,

Nedir bu başıma gelen ey gönlüm,
Her gün bin dert çıkarırsın ortaya,
Böyle mi geçecek bu koca ömrüm,
Kapılırsın hemen yeni sevdaya.

Bırakmadın rahat bir gün göreyim,

İstemem baharın gonca gülünü
Solsa da sinenin gülünden olsun
Git Zebanilerden al ödülünü
Cehennem od'unun külünden olsun

İstersen ok fırlat kalbime yayla

Sen de herkes gibi vur yerden yere
Zaten kırılacak dalım kalmadı
Köprüler kursan da canımdan sere
Bir adım atacak halim kalmadı

Gönlüm ne aradı kendi huyunca

Gözlerinden gayrısı derman olmaz derdime
Kapanmaz bendeki gizli gönül yarası
Ben de varmı diyerek kaç kez baktım kendime
Gözlerim değil ama bahtım kömür karası

Suçu nedir bilmedim, gönlüm aşka atanır