Özne'ye dair / Tek taş şiir...

.

- tek taş şiir -

kan akıp da kurumaz mı
yabancı gece, alıp gitmez mi gömleğimi
oysa ne çabuk giyindim gözlerini

nedir bu demeler başlar ortasında insanın
bulaşır kendime çaldığım saatler
kıyılarım göçer, yamaçlara benzer ayaklarım
ölürüm kimse duymaz, çeker giderim
çeker alırsın beni, kopartır, çoğaltır
kayıplarda ararım kendimi
sevmek sevgilide kayıp olmak değil mi

nasılsa alışırım an yorgunluğuna
yağmur gelmezse ben başlarım
yeniden doğarım boşluğa kitaplarca
ateşlere düşerde yanarsam yazdıklarımla
günahımı yokla ve bağışla dizenin ortasına
imgesiz başla, anlamam yorgunluğu okumakla
koşanlar yoruluyor yalnızlık ıslığında

korku var uzun mektuplarda beklenen
kolay mı çekip gitmek veda etmeden
acı müptelası çocukların işidir
aşk kuyusu kazıp içinde yitmek
oysa uzakta olsa düşünmek
yakında olsa yollarına ömür vermek
başka nedir ki yaşamak
ölüp gitmeden kendini sevmek

suya çarptım ömrümü
kan aktıkça dağdan dağa
ve dostum güle düştüm gece vakti
sahipsizliği azaldı yüreğimin
incitmeden gör sevdiğimi
ha ben ha odur yüreğinin sesi

haberler uçurdum ellerimin ayasında
her mevsime alıştım
bu bahar, bu sel, gelsin artık kar
örtsün saçlarımı, donarken uyumam
en tatlısı, en anlamlısı, en sızısı
kırıldı buzum, bağırmasam
kızmasam olmuşluklara
zorlamasan dostum karanlığa
ötelemişim ki bahardan öte
bırakmışım ki yaralı bir kalple
unutturma, işim yaşatmak
yaşamak benden öte değil mi

olmayacakları bilirim
yaradan çıkmış bezlerle
sararım etrafımı, kan acıtmaz
yaradır sızı, yaradır arsızı
bu yüzden kulağım dilinde
gözlerimin merhemidir türküleri
bulurum gül dibinde kendimi
sesim güzelleşir
sürgünlerden kurtulur kirpiklerim
sesimi kısar gözleriyle konuşurum
bilirim bu güzellik banadır
sonunda yaralar olsa da
mutluysam coşku rüzgarında
dokunma gözüm iç sesime
bağırma, yaprağını doladım koynuma
beni bağışla, tek parça…

şa yılı /