Gel dediğimde kırmadan geliyorsun
Sorduğumda yok be deyip boyun eğiyorsun
Bilmiyorum neden bu kadar masumsun
Anlıyorum, anlıyorum sen benden bir şeyler gizliyorsun
Yemek yemiyor için, için eriyorsun
Postadan haber bekliyor mecnun gibi geziyorsun,
Günlerin azaldıkça azaldı gitti gidiyorsun
Onun için dışından gülsen de gizli, gizli ağlıyorsun
Belki yarın, belki yarından da yakın
Veda ediyorsun
Bilmem ki elin gurbetinde ne buluyorsun
Bizlerin kalbini burum, burum buruyorsun
Son günlerde kendini bizi daha da bağlıyorsun
Arkanda gözü yaşlı yüzlerce dost bırakıyorsun
Gitmeden geri döneceğin günü özlüyorsun
Ne yapalım istikbal meselesi diye boyun eğdiriyorsun
Kayıt Tarihi : 19.9.2012 09:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gülseren Çobanoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/09/19/ozluyorsun.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!