Özleyiş Şiiri - Ahmet Beltekin

Yalnızlığım kaldı,yokluğundan geriye,
Rüzgarların koştuğu sokaklardayım.
Beti-benzi atmış yaprakların,
Güneş yüz vermiyor eskisi gibi,
Ağzı-dili yok toprakların.
Yağmurlarla sohbet edemiyor artık,
Söyleyecek sözü yok dudakların...

Hasret yüreğimin eski alışkanlığı,
Takılıp kaldı gözlerim yılların hayaline.
Siyaha bulaşmış bir ay ışığı,
İsyan ediyor kapanan kirpiklerime.
İçimde sanki bir yalnızlık nöbeti,
Yanaklarımda soğuyan gözyaşlarım.
Öğrendim, yıllar geri vermez aldığı emaneti,
Aşkın esir etti beni çaresizliğe,
Yokluğunu taşıyacak gücü yok sokakların...