*Özleyiş Şiiri - Elif Şebnem Akal

zamanın silgi tutan elleri
yüreğimden sildi gitti ismini
hiç bir adın yok artık
adın 'kim? '
adım ileri

umutla bakıyorum aynaya hala

her şey yeniler zamanla kendini
aşk ateşe, ateş küle, kül rüzgara karışır
alışırım
alışırsın
umut bile alışır
bir toz tanesi kaçar gözüme bazen
ayna ve zamanın silgi tutan elleri
çıkarır
'haydi ileri...'

yürüyorum
aksimin sesini dinleyerek
'kime ihtiyacım var benim, kim? '

Ben kimim?