Özleyiş Şiiri - Sadi Solmazgül

Kirpiklerinde saklı,kızılımsı tan ağartıların
Ve ellerin bir nergiz çiçeği
Kök salmış ıslak toprakların..

Güzel yar...
Yokluğunun en mavisi bir gecedeyim
Ayak uçlarım sızlıyor
Bakışlarım senli..
Hatırlarmısın gidişlerini
Ve bende bıraktığın hasat mevsimleri

Hadi..hatırla benliliği
Bir yudum su gibi içtiğimiz sevgileri
Bir anlık yakamoz,en nadide kelimeleri
hatırla sevgili hatırla
Bahçelerdeki kaysı ağaçları kadar
Denizler.gökler,bütün topraklar kadar
Annen,baban hatta ferhat kadar
İçine düşmüş bir gül kadar özledim seni
Güzel yar...
Seni her özledikçe,keşfediyorum kendimi
Bu yürek nelere dayanabilirmiş meğer
Bir beden ne kadar aç ve susuz kalabilirmiş
Yaşadığım topraklarda artık bahar kokusu yok
Çünkü sen yoksun sevdiğim..

Hangi gecenin teslimiyetindeki sabaha eseceksin
Nasıl bir kuşun kanadında konacaksın pencereme
Hangi gün,hangi yıl çekeceğim içime kokunu
Güzel yar..
Ne zaman başımı yaslayıp ağlayacağım saçlarına
Bu bitmek bilmez gurbetlikten
Ne zaman çekip alıcaksın beni,ne zaman?

Ben muhabbet oldum içimdeki bülbüle
Sende gel,bir şey söyle..
Alnına mavi değmiş SOLMAZGÜL'e......