Özleyeeksin Şiiri - Eylül Deniz Çolak

Dinmeyen bir yağmur gibi ıslatınca içini yokluğum
Ağır bir hastalık gibi geçerken zaman
Yıkılırken ne hayal varsa kurduğun
Özleyeceksin.

Bir şarkının nakaratında
Ellerin herhangi bir ıslak saçı okşadığında
Kollarında yaprak gibi titreyişim gelecek aklına
Özleyeceksin.

Dost kollar dolanınca boynuna
Düşünce bir deniz kentinin yollarına
Gün batımında içilen şarabın tadında
Yalnız bir kadın görünce çıplak ayaklarıyla o küçük koyda
Özleyeceksin.

Sol kolun boşluğu kucaklayınca yatakta
Güneş doğmaz olunca uyandığın sabahlara
İçkini şerefe her kaldırdığında
Aşkın kederi düşecek masaya
Adamakıllı bir pişmanlığın ağrısı olunca adım
Bir zamanlar senin olan yarım
Özleyeceksin.

Bardağıma damlarken gözyaşlarım
Vefası saklı gözlerimle sana hep uzaktan bakacağım
Dağılmış camlar kadar kırık bir tebessüm yüzümde
Sen en yürekli vurgunu gençliğimin
Sen gönlümü kuruttuğum geçmişim
İyot kokusu esince rüzgarlar
Özleyeceksin.

Erken demir attığın limanlardan
Geç de olsa alamadığın demirler oturunca en iç denizlerine
Ve yosun pası tutmuş bir çift maviyi yüzüne vurdukça aynalar
Ve geçip gittikçe hiç bitmez sandığın yıllar
Özleyeceksin.

Aşk beklemeyecek ihaneti
Hayat beklemeyecek dünü
Kim haklı ya da kim haksız
Düşlerin hepsi infaz
Yargısız
Özleyeceksin.