Özledim desem
Annemin yayık tereyağı ve ekmek kokusunu
Köy yolunda yürüyen insanı ve dolmuşları
Ardından kalkan toz, toprak hasret yüklü
Kokuyor desem
Baharı çiçek zengini yemyeşil kırlar
Yaza varınca dereler buz gibi çağlar
İklimi dört mevsim burası ağalar
Tütüyor desem
Harman yeri şimdi gelmeden sonbahar
Ateşler çatılır tencereler kaynar
Kış gelmeden hazır olur kavanozla ambar
Unutmadım desem
Üşüsen iki çalı ile sobası gürler
Bir minder bir yastık sofada ninniler
Ninem abdest alır vakit yaklaşır
Seviyorum desem
Canlanır şimdi her satırda hatıralar
Her nefeste doluşur gecenin içine
Bazen anlatır bazen durur burada
Özler, sever, unutmaz insan.
20.09.2021
Abdullah Aydın Demir
Kayıt Tarihi : 8.10.2021 01:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Anadolu şehirleri, köyleri, kasabaları ile yaşayan ve hatıraları yaşatan şiir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!