Kavanozda yıl geçince karınca,
Görülür buğdayın yarısı gitmiş.
Rızkını ölümlü kuldan alınca
Sebep sorulursa cevabı müthiş.
Hayatı verene ram olsa insan,
Tasası mı kalır geleceklerin?
Bir kuru ekmekten, bir bardak sudan
Özler sefasını geleceklerin.
Baş gözüyle göremezsin seveni,
Açsana kalp gözün divane gönül!
Sana bu hayatı düşün vereni,
Ebede talip ol divane gönül!
Yeniden dirilmek; ne müthiş duygu,
Duygu ki içinde kâinat yüklü.
Kıyamet kopmadan kendin vur sur’u
Hesabın iyi yap, mizanı tuttur.
Gölgelik dünyada salim selâmet,
Kelâmı eksiltme; onda keramet.
Başıboş konuşma; sonu nedamet,
O zaman Peygamber eder merhamet.
Kayıt Tarihi : 13.8.2014 16:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bülent Aydın Nigehban](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/08/13/ozler-5.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!