Buldozerler duvarlarımı yıkıyor
Gecekondu mu yıkıyorsunuz
N’oluyor diyorum
Aldırmadan devam ediyorlar.
Yangın da çıkmış
Gözbebeklerime kadar yakıyorlar
Gülüşlerimi yarım bırakıp
Gözümde yaş koymayan
Umudumu boşa çıkaran
O yare benden selam olsun
Yakarışlarımı hiçe sayıp
sevdim, olmadı.
öptüm, olmadı.
aşığım dedim, olmadı
kalbim senin dedim, yine olmadı,
geri alayım dedim o hiç olmadı.
naz yaptım, olmadı.
Ettiğin aşk sözleriyle
Sandım ki tanrıçayım
Kadınım dediğinde
Sandım ki, göçebe ruhunun son obasıyım
Can içre cananım dediğinde
Sandım ki, üşüyen yalnızlığının yün yorganıyım
Gel gönül gidelim senin ile
dosta muhabbete
Olalım içmiş gibi aşk badesinden.
Bir nefes alalım ta derinden
Olalım koklamış gibi cennet bahçesini.
Yüreğimde bir yara var.
kan damlar.
Ağlamak nedir ki yanında?
Nasıl oldu bu yara,
bilemedim.
Bir gün baktım ağrıyor yüreğim,
Bu sevda kefaretimse benim
Aklım firar…
Med cezirlerdeyim.
Ruhum un ufak…
Benliğimi yitirmişim
Yüreğim tuzla buz
Kim uyandırıyor seni her sabah kim?
Uyku mahmuru sesinle günaydın deyişini
Kim duyuyor?
Kim bekliyor öğle arası arayışlarını?
Kapı, pencere yolunu gözleyen kim akşamları?
Peş peşe içtiğin sigaralara dudak büken kim?
hüznünü savurmaya çalışıyorum denizim..
bulutlarını dağıtmaya..
çünkü senin yüreğin güneş
aydınlatmalı etrafı
ışıl ışıl
ve sımsıcak
Ey düşlerimdeki sevgili!
Dinle beni
Çıkıp geleceksen düşlerimden
Dinle de
öyle gel bana
Sonra gözyaşım affetmez
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!