Özlenen Aydınlık Yarınlar

Cehennemden farksız vebalın, acının bol olduğu
Beyazın siyaha büründüğü
Mavini tükendiği
Zulmün karşısında
Sus pus olan
Şu
Silivri Cezaevi’nde
İçten içe
Yürekler yanarken
Yine
Ölüm sessizliği
Cirit atıyor
Oldu
Koğuşlarda
Sinsice
Uyku düşmüyorken
Yıldızsız, aysız gecelerde hüznün dol tutan gözlere

Of be of, yine her bir yürekte, her bir mahkûmda
Kaygı çukurları, korku çukurları
Derinleştikçe derinleşiyor
İflahı olmayan
Nice sevdalar
Nice dertler
Nice özlem
Nice isyan
Şu
Yıkılası zindanda
Çoğaldıkça çoğalıyor
Altın sarısı mehtap, düşlerde bile uç vermezken
Birer, birer kapılar kapanıyor, o özlenen güzel günlere

Ne güzel ne güzel şey, tüm karanlığa, bataklığa rağmen
Devasal bir umutla sevgi beslemek
Güzel yarınları, aydınlık geleceği
Özlemek kaydıyla
Dudağından
Kızıllığını öpmek
Güneşi
Yarın ince beline
Sarılırken
Hissedilen heyecanla
Memleket
Sevdasına benzer
Bir sevdayla elbet
Esaret zincirini koparıp atmak, ne güzel olur o gün ne güzel

Mehmet Çobanoğlu
10.03.2018
Silivri